ETTEN-LEUR – Op een meter of vijf van het water steekt Raoul Janssen (53) zijn stok in de lucht. ,,Halt!” De mannen en vrouwen links en rechts naast hem houden direct de pas in. Janssen richt zijn stok op een boom. Daar hangt een jeansbroek tussen de takken. Mogelijk is het een serieus aanknopingspunt in de zaak van een vermiste man.
Zaterdagmiddag nabij de jachthaven en de Westpolderplas in Etten-Leur. Terwijl zonaanbidders neerstrijken op het terras van De Turfvaart, zoeken zo’n twintig leden van Stichting Veteranen Search Team (VST) naar de vermiste persoon.
Gelukkig maar een oefening. Maar focus en concentratie zijn er niet minder om. De VST-vrijwilligers zijn als (voormalige) militairen, politiemensen en bijvoorbeeld marechaussees juist op dat punt goed getraind. Bovendien kijken geüniformeerde diensten met andere ogen de wereld in.
Daar weet de Etten-Leurse Mariska van der Kraats alles van. ,,Als Dennis in het bos loopt, ziet hij precies of er recent over een paadje is gelopen. Gebroken takjes, bladeren die ergens liggen. Ik zie niets, Dennis ziet alles.”
Levensgevaarlijke missies
Afghanistanveteraan Dennis en zijn vrouw Mariska stonden vorig jaar, na de vermissing van de Utrechtse Anne Faber, aan de wieg van het Veteranen Search Team. In december 2017 was de stichting een feit. En daar is de politie zielsgelukkig mee. Want juist veteranen die de ervaring van levensgevaarlijke missies naar oorlogsgebied met zich mee dragen, zijn zeer geschikt voor zoekacties naar vermiste personen of goederen. ‘Gewone’ burgers staan ook al gauw in de rij om mee te mogen zoeken, maar hoe goed bedoeld ook, zij kunnen niet tippen aan de discipline en kundigheid van geüniformeerde diensten. ,,Voor sommige burgers is dat zoeken zelfs een toeristisch uitje”, aldus de Bredase hoofdagent van politie Roel Smulders zaterdag bij de VST-training.
Voor mannen zoals Raoul Janssen en Eric van den Idsert (51) is het volstrekt vanzelfsprekend dat zij als vrijwilligers actief zijn voor VST. ,,Dat zit gewoon in een militair. Het gaat om iets hogers dan jezelf. En we verstaan elkaar zonder een woord te zeggen. De groep waarmee je op missie bent, is heel hecht. Alles voor elkaar. Zo gaat het ook in dit Veteranen Search Team”, aldus Raoul uit Prinsenbeek die in ’93 werd uitgezonden naar het voormalige Joegoslavië en daar het posttraumatisch stress-stoornis PTTS opliep.
Eeuwige herrie
Eric kwam evenmin ongeschonden terug uit Bosnië. De herinnering aan mijnen die onder zijn voertuig werden geschoven, de eeuwige herrie, ontploffingen en inslagen. Nooit een moment van rust. Bungelend boven een ravijn. Kalasjnikovs tegen je hoofd. Hij kan er uren over vertellen en tegelijkertijd is hij van alles kwijt in zijn hoofd. Toch was hij paraat en fris als een hoentje toen de oproep kwam om te zoeken naar Anne Faber.
Raoul en Eric weten hoe ze bij zoekacties ‘op linie moeten lopen’. Hoe ze gefocust moeten blijven op de grondvakken waarvoor ze verantwoordelijk zijn. En hoe essentieel het is om een mogelijk plaats delict niet te verstoren of te vervuilen. Vandaar dat de uitroep ‘Halt’ heilig is. Op die plek gaat de stok eerst de lucht en dan de grond in om de plek te markeren. Vervolgens doet de VST-vrijwilliger letterlijk enkele stappen terug. ,,Het is vervolgens aan de politie om te beoordelen hoe belangrijk bijvoorbeeld een gevonden voorwerp is. Zoekacties gebeuren altijd onder coördinatie van de politie”, aldus Dennis van der Kraats.
Zoeken blijft altijd mensenwerk, ook voor getrainde militairen. Dat bleek ook zaterdag tijdens de oefening toen een pakje sigaretten over het hoofd werd gezien. Zichtbaar balen voor de vrijwilligers. Dennis stelt hen gerust. ,,We geven het beste van onszelf. We doen wat we kunnen.”
Bron: www.bndestem.nl
Franka van der Rijt
jehebternietvoorgekozen.wordpress.com 