Waarom ben je geworden zoals je bent

Onderstaand gedicht is een gedicht wat Arianne enkele jaren geleden voor Piet schreef.

Later voegde ze de vier laatste alinea’s toe omdat ze vond dat dit gedicht op alle veteranen toe treft en ze er voor iedereen wilde zijn.

( Met toestemming van Piet heb ik het hier mogen plaatsen )

Waarom ben je geworden zoals je bent

Je bent gewond geraakt
gewond in gedachten en in geest
Je bent gewond geraakt
omdat jij in oorlogsgebied bent geweest

Gewond zijn in gedachten
gewond door verdriet en leed
gewond geraakt door de dingen
die je nooit, nee nooit vergeet

Gewond geraakt door verdriet
gewond geraakt door onbegrip
gewond geraakt door vele dingen
die een ander niet aan je ziet

Zij zien niet de angst en vrees
de onmacht in je hoofd
zij zien niet de wantrouw
zij zijn niet met een wond verdoofd

De wond die kan genezen
door hulp en begrip
de wond kan heel langzaam helen
maar dat is een lange trip

De wond die gaat weer open
als je hulp dan aanvaard
de wond die gaat weer bloeden
omdat niets jou word bespaart

De beelden en al je angsten
de onmacht en de pijn
de agressie en je angsten
ze hadden er nooit bij je mogen zijn

De wond die verdwijnt nooit helemaal
die wond die is jou bestaan
omdat jij met die wond moet leren leven
toen je uit oorlogsgebied bent weg gegaan

De wond kan jaren zwijgen
totdat hij opensplijt
de wond doet je dan inzien
geef de wond in mij de tijd

De tijd te gaan herstellen
de tijd ermee om te leren gaan
maar ik kan je 1 ding zeggen
Ik ben een gewonde veteraan

Een veteraan die diende
een veteraan in oorlogsgebied
een veteraan die smeekte om hulp
omdat niemand mij wonden ziet

Een veteraan vraagt om erkenning
herkenning en begrip
vraagt om kracht en heel veel liefde
een veteraan zit op een wip

Een veteraan ….
zo een simpel woord
een veteraan verdiend
ERKENNING omdat het hoort

Veteranen dragen en droegen hun steentje bij
in oorlogsgebied met gevaar voor eigen leven
veteranen zijn de mensen
waar ik om ben gaan geven

Heb je even steun of een woordje nodig
klop gerust dan even aan
lange verhalen zijn overbodig
omdat ik voor jullie allemaal wil gaan

Mijn eigen manneke is een veteraan
we hebben een lange weg gegaan
samen stonden wij sterk
kunnen ons leven nu weer aan

Mogen wij onze gedachten delen
voor iedereen die het even niet meer weet
mogen wij een ander helpen
met het mooie woord dat vriendschap heet