Dankzij hulphond geen nachtmerries meer

Labrador helpt veteraan met leven

DIDAM – Marcel ter Voert uit Didam lijdt aan een chronische posttraumatische stressstoornis (PTSS), voortgekomen uit zijn ervaringen als dienstplichtig militair in Libanon. Na een moeilijke tijd van spanningen, slecht slapen en nachtmerries lijkt er voor hem weer licht aan de horizon te zijn gekomen door de komst van Lorens, een PTSS-hulphond.

Marcel ter Voert was nog maar een jongen van 18 jaar, toen hij in 1982 als dienstplichtig militair voor een half jaar werd uitgezonden naar Libanon. Hij maakte er erbarmelijke omstandigheden en levensbedreigingen mee. Na terugkomst in Nederland keek hij door die ervaring anders tegen het leven aan. Versneld volwassen en meer relativerend, pakte Marcel het leven hier weer op. Hij ging werken bij de wegenbouw, trouwde en kreeg een gezin. Libanon probeerde hij voorgoed achter zich te laten.

PTSS
“Zo´n 25 jaar later pas merkten we dat het toch niet goed zat met me”, vertelt Ter Voert. Ik was voortdurend gespannen, had een kort lontje, veel nachtmerries en ik wilde nergens meer naar toe.”
Tijdens een reünie met andere veteranen, bleek Marcel niet de enige te zijn met genoemde problemen. Na onderzoek in een militair hospitaal werd de diagnose chronische PTSS vastgesteld. Met wisselend succes volgde een reeks van therapieën, voornamelijk bestaand uit gesprekken, creatieve en ontspanningstherapie en medicatie.

Hulphond
In 2015 komt Ter Voert tijdens een veteranendag in aanraking met stichting Hulphond Nederland. Zou een hulphond uitkomst bieden, vraagt hij zich af. Niet veel later mag hij gaan trainen met verschillende honden. “Je moet leren om de hond te ‘lezen’, ” vertelt Marcel, “je kunt zien, zelfs aan zijn staart, in welke toestand de hond verkeert. Andersom wordt de hond erop getraind om jouw spanning of stress te signaleren en daarop te reageren.”
Hij had geluk. Binnen drie maanden had Hulphond Nederland een geschikte PTSS-hulphond voor hem gevonden, labrador Lorens. Ter Voert vervolgt: “Lorens en ik hadden meteen een klik. Hij ging direct aan mijn voeten liggen en met wandelen bleef hij continu bij me. Na een aantal keer trainen, mocht Lorens een weekend logeren en zo konden we goed aan elkaar wennen. Een paar weken later kwam hij definitief bij ons wonen.”

Maatjes
“Mijn situatie en ook die van het gezin is door de komst van Lorens duidelijk verbeterd. Mijn vrouw maakte mij vroeger regelmatig wakker omdat ik nachtmerries had, nu hoeft dat niet meer. Lorens merkt het wanneer ik een nachtmerrie ga krijgen. Hij maakt mij dan wakker door zijn neus tegen mijn gezicht te duwen. Sinds Lorens er is, kan mijn vrouw eindelijk rustig doorslapen en ook ik voel mij daardoor prettiger.”
Om de geleerde vaardigheden te behouden is het af en toe nodig dat Marcel met Lorens gaat trainen, zoals in de supermarkt. Marcel: “Ik vind het door mijn PTSS moeilijk om mij op drukke plaatsen te begeven, Lorens helpt mij daarbij. Hij voelt ook mijn spanning en reageert daarop. Als iemand te dicht bij mij komt, zal hij ertussen gaan staan en zo afstand creëren. Als mijn spanning te groot wordt, zal hij mij wegtrekken uit die omgeving. Voor andere mensen is het vaak moeilijk om voor te stellen wat PTSS met je doet. Je voelt altijd maar die spanning. Door met Lorens te wandelen, kan ik wat tot ontspanning komen, wij zijn echte maatjes van elkaar.”

Steeds vaker worden hulphonden ingezet om mensen met diverse ziektebeelden te helpen. Deze honden zijn door een combinatie van factoren, zoals talent, karakter en opleidingssoort als hulphond gespecialiseerd in hun assistentietaken. Naast de PTSS-hulphond zijn er ook hulphonden voor een andere specifieke hulpvraag, zoals een fysieke beperking, epilepsie of als therapie voor kinderen en jongeren met een ontwikkelingsachterstand of een psychische stoornis. Wie Hulphond Nederland wil steunen met het opleiden van geschikte honden, kan voor 3 euro per maand donateur worden, ook is het mogelijk om te helpen door cartridges en oude mobiele telefoons in te zamelen.

Door Joke Burink, za 11 feb 2017

Bron: http://www.montferlandnieuws.nl