Op 26 november 2015 postte ik het volgende op mijn tijdlijn van mijn facebook:
DOORN – Het gaat uitstekend met het overgrote deel van de veteranen in ons land. Acht van de tien (oud-)militairen functioneren prima na hun oorlogs- of vredesmissie en kijken er met voldoening op terug.)
Dit blijkt uit onderzoeksresultaten die de Raad voor civiel-militaire Zorg en Onderzoek (RZO) deze week samen met het Veteraneninstituut in Doorn presenteert. Aan de enquête namen ruim 2800 militairen deel uit alle naoorlogse krijgsmachtmissies.
De uitkomsten halen het volgens de RZO bij velen levende beeld onderuit van oud-strijders die vooral zielige hoopjes mens zijn die door traumatische ervaringen worden achtervolgd. De veteranen van missies in onder meer Nieuw-Guinea, Libanon, Cambodja, voormalig Joegoslavië, Irak en Afghanistan geven hun mentale gesteldheid in doorsnee een dikke 7 als rapportcijfer.
Vrijwel alle veteranen zien de deelname aan een oorlog of vredesmissie als een bijzondere episode in hun bestaan. „Deze is soms indringend en kan ook in het latere leven een grote rol spelen. De meesten ervaren deze periode vooral als een persoonlijke en professionele verrijking”, zo staat te lezen in de rapportage waarvoor RZO-voorzitter Uri Rosenthal tekent.
Slechts één op de tien veteranen heeft behoefte aan professionele zorg door problemen die rechtstreeks verband houden met de uitzending. Van deze groep heeft circa de helft hulp gevonden bij militaire of civiele zorginstanties. De overige 174 oud-strijders leunen op hun omgeving.
Wat kan er veel gebeuren in een jaar tijd, want op dezelfde datum als bovenstaande, alleen anno 2016 kwam ik het volgende bericht tegen:
Beste samenwerkingspartners,,
Zoals jullie weten kampt het Veteranenloket met een flink capaciteitstekort. Ondanks genomen beheersmaatregelen is de hoeveelheid hulpvragen aan het Veteranenloket veel groter dan wij met de huidige capaciteit kunnen bedienen. Het zal nog enige tijd duren voordat de capaciteit wordt uitgebreid. Daarom heeft het Veteraneninstituut in overleg met ABP besloten, vooruitlopend op de Stuurgroep Veteranenloket (2 december) noodmaatregelen te nemen. In de Stuurgroep zullen we gezamenlijk over de noodmaatregelen buigen en vooral over de vraag: hoe de nog steeds toenemende hoeveelheid hulpvragen volgend jaar op te vangen. We hebben bij het bepalen van de noodmaatregelen maximaal geprobeerd te blijven voldoen aan de Veteranenwet en -besluit, maar moeten daar toch enige concessies aan doen. Echter vanuit het oogpunt van goed werkgeverschap en ter vermindering van de onverantwoorde werkdruk zijn onderstaande maatregelen noodzakelijk.
Met ingang van 7 november zijn de volgende noodmaatregelen van kracht verklaard:
· Voor materiële hulpvragen is een wachtlijst ingesteld. Dat betekent dat nieuwe materiële hulpvragen (verzoeken om aanvragen van voorzieningen, MIP ed.) worden opgepakt zodra er weer ruimte is bij zorgcoördinatie. Dit kan enkele weken duren. De cliënt wordt bij zijn eerste contact met het Veteranenloket hierover geïnformeerd. De wachtlijst wordt dagelijks gemonitord. Urgente/nijpende hulpvragen worden met voorrang opgepakt.
· Voor immateriële (hulpvragen i.v.m. psychische of psychosociale problemen) en gecombineerde (materieel en immaterieel) hulpvragen blijft de huidige werkwijze van kracht. De zorgcoördinator neemt binnen 3 werkdagen contact op met de cliënt. De immateriële hulpvragen worden doorgeleid naar maatschappelijk werk. Hierdoor hoeft geen vertraging te ontstaan in het doorgeleiden naar zorg.
· De immateriële hulpvragen worden slechts op hoofdlijnen gemonitord. We verzoeken Maatschappelijk Werk om de zorgcoördinatoren op de hoogte te houden van de voortgang van de cliënt in de hulpverlening en vooral het overleg met de zorg coördinator te zoeken, indien dit voor de cliënt zinvol is. Denk daarbij aan: Veranderingen in de persoonlijke situatie van de cliënt, verandering van behandelinstelling, of later in het traject ontstane materiële hulpvragen. Daarnaast zal de zorgcoördinator 1 keer in de 4 maanden, bij de betrokken maatschappelijk werker navraag doen.
· Bij gecombineerde hulpvragen verandert er niets in onze werkwijze. Dus ook niet in het overleg met maatschappelijk werk.
· Zorgcoördinatoren vergezellen de cliënt niet meer bij het intake gesprek bij Restart ten behoeve van re-integratie.
· Zorgcoördinatoren begeleiden de cliënt niet meer bij (huis)bezoeken die door de Krediet Bank Limburg of bewindvoerders worden afgelegd in het kader van schuldsanering;
· Zorgcoördinatoren begeleiden de cliënt niet meer bij keuringen bij BMB, SMO of UWV;
· Zorgcoördinatoren zullen niet meer aanwezig zijn op nuldelijn bijeenkomsten, MOD dagen, regionaal overleg met Maatschappelijk Werk, nog ingaan op externe uitnodigingen.
· Huisbezoeken worden gecombineerd met huisbezoeken in hetzelfde postcode gebied, ook als deze daardoor niet binnen 10 dagen kunnen worden gerealiseerd.
Uiteraard realiseren we ons, dat we hiermee de zorg voor de veteraan in kwaliteit nogmaals versoberen en het contact met onze samenwerkingspartners verminderen. We betreuren dat zeer. We hopen dat deze maatregelen zo kort mogelijk nodig zijn. Veel hangt af van de snelheid waarmee nieuwe collega’s kunnen worden geworven en ingewerkt, van de aanwas van nieuwe cliënten en van het effect van de maatregelen.
Met vriendelijke groet
Persoonlijke noot:
Ik kan me nog herinneren dat ik boos was naar aanleiding van het bericht van 26 november 2015, omdat de praktijk mij anders leerde. De praktijk strookte totaal niet met wat Dhr Uri Rosenthal in zijn rapportage heeft gezet. Stel dat hij wel gelijk gehad zou hebben, dan mag hij mij verklaren het verschil een jaar later.
WIE HOUDT WIE AL JAREN VOOR DE GEK. WIE WORDT WANNEER EENS WAKKER! Ik ben al geruime tijd bezig om cijfers boven water te krijgen wat de stand van zaken is in Nederland, betreffende veteranen en hun problemen ( op welk vlak dan ook ) en overal loop ik tegen de muur.
Lekker zo een bericht zo vlak voor de verkiezingen!!!
” OVERHEID SCHAAM U !!! ”
Laat ons aub niet in de steek. We geven wat we kunnen om anderen in vrijheid te laten leven. Sommigen geven het ultieme offer om anderen in vrijheid te laten leven. Hoe groot was de financiële meevaller ( 2016 ) ook alweer? Het staatstekort mag zeker naar beneden, maar bovenstaand mag ook aangepakt worden. Laten we elkaar eens halverwege ontmoeten.
Een zeer teleurgestelde veteraan, waar het wel goed mee gaat. Ik vraag het dus niet voor mezelf!!!
Inderdaad: de foto is sarcastisch bedoeld!
jehebternietvoorgekozen.wordpress.com 