Hallo PTSS…..

………. sinds ik kennis met jou heb gemaakt ben je een wezenlijk deel geworden van mijn bestaan. Eén ding is zeker; deze kennismaking staat in mijn geheugen gegrift….geen liefdevolle vriendschap maar eentje die grensoverschrijdend alles omver heeft gegooid. Waar voor jou een opening ligt om je te openbaren laat je je onvermoeid zien…in zelfs de kleinste hoeken en kiertjes heb jij je intrede gedaan. In kleine momentjes van geluk ben jij het die ze om weet te toveren naar de diepste momenten van verdriet. Niemand is jou te slim af….je verzint elke keer wat nieuws. Een wurgslang….de enige omschrijving die ik nog voor je kan verzinnen. Jouw weerzinwekkende missie om daar waar je kunt onrust te veroorzaken is ongekend. Ik zie jou langzaam maar zeker dieper binnendringen in mijn grote liefde…je wikkelt je steeds strakker om zijn nek en daar waar ieder gerespecteerd wezen zou stoppen ga jij nog even door…net zolang tot je weet dat je opnieuw terrein hebt gewonnen.
Voor mij ben je een gruwelijk en destructief iets…..en voor jou ben ik degene die zo snel mogelijk het veld moet ruimen….hoe meer slachtoffers je kunt maken hoe beter. Indringers in jouw levenswerk zijn niet gewenst. Daar waar anderen opstaan mep jij mijn maatje de hoek in en wordt hij door jou gemanipuleerd en respectloos afgestraft…jij bepaalt de regels…niemand anders. Het doet zeer om hier als naaste in betrokken te zijn, inmiddels wetende dat ook ik de strijd met jou niet kan winnen……..het doet zeer om te zien hoe de verwijdering met mijn maatje groter wordt en er geen ruimte is om te delen….het doet zeer dat niemand mijn maatje beschermt ….de woorden: het is zijn eigen keus…..voor jou klinkt het als muziek in je oren. Voor mij betekent het dat jij degene bent die de keus maakt…PTSS is geen keuze…..zorg mijden en jezelf volledig afsluiten van wie je bent is geen keuze, het is een symptoom van wat jij veroorzaakt. Waar ligt jouw grens? Wanneer komt het moment dat jouw keus mijn maatje inderdaad fataal gaat worden? Is dat ook zijn eigen keuze? Jouw wereld is hard en meedogenloos…..daar kiest niemand voor. PTSS……je kwam ongevraagd kennismaken…..en je bent ongevraagd door de deur heen gestapt. Het moment dat ik jou uit kan zwaaien wordt er één van mooier dan mooi en beter dan goed…..dat weet ik zeker!

Ptss In mijn gedachten

Kopzorgen 2003

Reporter: afl PTSS

Hulphond Parbo grijpt in bij nachtmerries.

Als de nachtmerries van oorlogsveteraan Niels uit de hand lopen, haalt labrador Parbo hem uit zijn slaap. Kijk hoe een hond iemand met posttraumatisch stresssyndroom kan helpen.

 

 

Gespietste oud-majoor (61) wil geld van ministerie

Klaas Jol gaat sinds 1978 als ‘Overste Saté’ door het leven. De oud-marinier werd bij een oefening in Noorwegen gespietst met een ski stok. Daarna was zowel zijn lichaam als zijn toekomst kapot. Nog steeds vecht Jol voor een letselschadevergoeding.

DEN HAAG – ,,Nu zorgen ze bij Defensie wél voor hun mensen. De familie van Dave Steensma (de Nederlandse militair die onlangs omkwam in Irak – red.), die zal wel goede nazorg krijgen van Defensie. Maar het is niet altijd zo geweest. Ik vecht al vijfentwintig jaar voor erkenning van het leed dat mij is overkomen.” Oud-marinier Klaas Jol zou willen dat zijn vroegere werkgever in zijn geval wat genereuzer was.

The soldiers – Coming home

Zelfhulpverbindt

Deze website verbindt je met het grootste landelijke netwerk van mensen en organisaties dat zich bezighoudt met zelfhulp en ervaringskennis. Dit netwerk breidt zich doorlopend uit en daarmee is deze site ook voortdurend in beweging. Het is een werksite die groeit dankzij alle mensen die hun ervaring willen delen.

‘Zelfs met een miljoen tover je PTSS niet weg’

Nieuwe Revu schreef onlangs over deze wijkagent wiens leven door een posttraumatische stressstoornis in puin lag. Wij spraken Gerrit van de Kamp, voorzitter van de politievakbond ACP, over hoe groot het PTSS-probleem bij de politie is. En wat eraan wordt gedaan.

Hoeveel agenten kampen met PTSS?

‘Hoe hoog het percentage structureel is valt moeilijk te zeggen, omdat we daar bij de politie pas de laatste drie jaar serieus naar aan het kijken zijn. Maar dat het gaat om enkele honderden gevallen op jaarbasis, is inmiddels wel duidelijk geworden.’

Hoe kan oorlogsverslaggever beschermd worden tegen trauma?

Achtergrond: oorlogsverslaggeving

ARTIKEL: Irak, Rwanda, Joegoslavië, de Krim, Utoya: Charles Sanders ging op de ellende af, om verslag te doen voor De Telegraaf. Nu kampt hij met trauma’s. Hoe kunnen journalisten daartegen beschermd worden?

Charles Sanders is 29 jaar als hij voor De Telegraaf naar Tel Aviv vliegt, omdat de Eerste Golfoorlog op het punt van uitbreken staat. Meteen na zijn aankomst in het Hilton Hotel, vlak na zonsondergang, gaat het luchtalarm. Saddam Hussein heeft voor het eerst scudraketten afgevuurd op de stad. In een reflex pakt Sanders zijn gasmasker en beschermende NBC-pak, uit angst voor gifgas.