LEIDEN – Zwaar getraumatiseerde volwassenen dreigen de dupe te worden van de ophanden zijnde sluiting van het Psycho Trauma Centrum (PTC) van Rivierduinen in Leiden. Cliënt Nicole Kuechler (45) bindt de strijd aan.
De Voorschotense heeft de indruk dat mensen die dergelijke besluiten nemen, niet beseffen wat een ’complexe Post Traumatische Stress Stoornis’ is, waarmee vooral vrouwen in het PTC terecht komen. „Mensen met complexe PTSS komen soms op een gevaarlijk hoog stressniveau terecht en het verlagen van de stress duurt veel langer dan normaal. Ik kan soms dagen last hebben van de schrik door een deurbel die gaat.”
School
Kuechler stond tot vier jaar geleden nog vol in het leven. Ze werkte ’honderd uur per week’ als docent op een middelbare school. Ze kreeg klachten die, zo bleek van lieverlee, voortvloeiden uit gebeurtenissen tijdens haar jeugd. Na omzwervingen als gevolg van verkeerd gestelde diagnoses kwam ze in 2012 bij het Psycho Trauma Centrum terecht met complexe PTSS en manisch depressiviteit.
Ze draaide vijf maanden mee in groepsbehandelingen en daarna kreeg ze regelmatig gesprekken en therapieën met vaste behandelaars van het PTC. Het is volgens haar de beste plek waar ze, gezien haar diagnose, terecht had kunnen komen. „Nergens anders in de regio heb je deze behandeling.”
Baat
Een 64-jarige ex-cliënt en vriendin, die anoniem wil blijven, beaamt dat. Ze heeft veel baat gehad bij haar behandeling in het PTC en is daarom aanwezig bij het gesprek. Haar hart breekt als ze hoort dat die zorg wordt wegbezuinigd.
„Vanaf najaar 2012 was ik 21 maanden in groepsbehandeling bij het PTC. De groep bestond uit maximaal acht vrouwen en er waren vaste groepsbegeleidsters. Naast gesprekken in de groep en individuele gesprekken met de hoofdbehandelaar was er creatieve en psycho-motorische therapie. Heel erg belangrijk, omdat je op een zintuigelijke manier met je gevoelens leert omgaan. Voor sommige gevoelens zijn woorden niet toereikend om uit te drukken hoe je je voelt. Dan zijn beeldend werken of je lichaam gebruiken veel directere manieren om je emoties te kunnen uiten.”
Ze heeft een velletje papier vol met voordelen over de groepstherapie. „Je herkent gemeenschappelijke problemen en valkuilen. Er is een sfeer van vertrouwen en veiligheid. Je durft vriendschappen aan te gaan, eigen grenzen te leren aangeven en die van anderen accepteren. Je krijgt praktische handvatten over hoe je beter grip op je leven kunt krijgen.” Kuechler knikt: „Het is een langdurige, maar bewezen effectieve therapie.”
Wachtlijst
Dat stopt, als het aan het bestuur van Rivierduinen ligt. Er is te weinig vraag. De cliënten worden straks individueel behandeld via een poliklinische afspraak. Kuechler ontplofte bijna toen ze dit in de krant las. „Geen vraag? Er is een wachtlijst. Ik ken iemand die hulp zocht bij het PTC. Ze kreeg te horen dat er een wachttijd is van een jaar.” Haar vriendin knikt. „Ik heb zelf ook acht, negen maanden moeten wachten.”
Wat er nu gaat gebeuren, weet Kuechler niet. Overstappen naar Centrum ’45 in Oegstgeest, dat gespecialiseerd is in de behandeling van posttraumatische stressstoornissen, is geen optie, aldus Kuechler. „Daar komen oorlogsveteranen. Een compleet andere problematiek dan die van de vrouwen die behandeld worden bij het PTC. Bovendien verhuist Centrum ’45 naar Diemen.”
Onzekerheid is volgens haar het ergste dat er is voor iemand met PTSS, zegt ze gelaten. „Krijgen we straks een of meer keer in de week een gesprek op de polikliniek met een goedkopere GGZ-psycholoog omdat de dure specialisten van het PTC zijn ontslagen? Er gaat zoveel expertise verloren.”
Daar komt bij, zegt de Voorschotense met een wanhopige blik: „Onze veiligheid wordt aangetast. We krijgen het gevoel dat we niet belangrijk zijn, dat we te veel geld kosten. We hebben allemaal moeten leren in onze behandelaars vertrouwen te hebben. Die band is er. Het zijn allemaal fantastische mensen die nu ook totaal van slag zijn omdat ze ons geen perspectief kunnen bieden. Zij weten het ook niet, maar mogen niet met de pers praten van Rivierduinen, want dan worden ze gelijk ontslagen.”
jehebternietvoorgekozen.wordpress.com 