You never know how strong you are, until being strong is the only choice you have
zondag 24 april 2016
Vandaag een keer een ander onderwerp. Waarbij ik ook best een beetje open ga zijn over mezelf. Niet over mijn hart of been. Maar over mijn hoofd. Het onderwerp heeft namelijk ook toepassing op mij. Ik hoop dat jullie het interessant vinden.
Stichting hartekind is een onderzoek gestart naar kinderen met een aangeboren hartafwijking. Bij 10% van deze kinderen wordt de diagnose ‘Posttraumatische Stress Stoornis’ gesteld. Ook wel bekend als ‘PTSS’. Bij mij is deze diagnose bijna een jaar geleden vastgesteld.
Voor degene die niet weten wat PTSS is:
PTSS:
Veel mensen maken tijdens hun leven een schokkende gebeurtenis mee, waarna ze kortdurend posttraumatische stressklachten hebben, dit is een gebruikelijke reactie. De meeste mensen kunnen een schokkende gebeurtenis goed verwerken met steun van de omgeving, maar 10% van hen ontwikkelt een posttraumatische stressstoornis. Voor deze mensen is de gebeurtenis zo schokkend geweest, dat ze er last van blijven houden.
EMDR:
Kinderen met een aangeboren hartafwijking die in het ziekenhuis opgenomen moeten worden, moeten vaak pijnlijke, medische handelingen ondergaan. Het kan zijn dat ze deze gebeurtenissen, door alles wat eromheen gebeurt, niet goed kunnen verwerken. Dan kunnen ze een posttraumatische stressstoornis ontwikkelen.
Er een behandelmethode voor deze kinderen: EMDR ( Eye Movement Desensitization and Reprocessing). Bij EMDR wordt door ritmische oogbewegingen en het in gedachten nemen van de traumatische ervaring, de angst, de gevoelens en de beelden die opkomen bij die gedachten verminderd. Dit gebeurt heel snel, al tijdens de sessie. In een paar sessies kan daardoor de traumatische ervaring verminderd worden, waardoor de kinderen er minder last van hebben.
Zoals ik in het begin al schreef, is PTSS bijna een jaar geleden bij mij vastgesteld. Ik ben toen in therapie gegaan. Nu zit ik dat nog steeds. Bij mij is de PTSS ontstaan door alle operaties die ik heb gehad en alles wat ik tijdens ziekenhuis opnames heb meegemaakt. Ik heb ook EMDR gehad, maar doordat ik overal nog middenin zit, heeft dit niet echt gewerkt. Binnenkort gaan ze EMDR nog een keer bij mij proberen. Nu nog even niet. Ik ben wel blij dat ik nu geholpen word, daardoor houd ik het allemaal iets beter vol. En ik hoop dat over een tijd, nadat alles achter de rug is, de EMDR mij ook goed gaat helpen! Ik heb hier nog nooit over geschreven in mijn blog, dus dit is een hele grote stap voor mij. Maar dit soort dingen horen er wel bij, het is niet alleen het ziek zijn zelf.
Dat stichting hartekind onderzoek doet naar EMDR, vind ik heel goed. Zo wordt er meer over bekend. Dan kunnen er ook steeds meer kinderen mee geholpen worden, hopelijk!
Je kan er meer over lezen op: www.hartekind.nl
Een ander onderwerp deze week, maar wel een heel belangrijk onderwerp!
Bron: http://mijnhartvangoud.blogspot.nl/2016/04/ptss-emdr.html
jehebternietvoorgekozen.wordpress.com 