Libanon-veteranen: Defensie gaf geen nazorg

Tientallen Libanon-veteranen zijn psychisch in problemen geraakt na hun uitzending in de jaren ’80. Ze beschuldigen Defensie van slechte nazorg. Nu buigt het hoogste rechtsorgaan zich over de aantijgingen in de zaak van een van hen.

De opkomst van getraumatiseerde UNIFIL-militairen valt Christian Kriznaric uit Bellingwolde een beetje tegen. Er is slechts een handjevol dienstmakkers in Utrecht, terwijl de inhoudelijke zitting zo belangrijk is voor al die soldaten die in de jaren 80 op missie waren in Libanon. Meer dan 300 van hen raakten diep in de put, mede omdat Defensie geen enkel oog had voor nazorg, luidt de aanklacht. Krijgt Kriznaric bij de rechters de erkenning dat Defensie faalde bij het geven van psychische hulp, dan kunnen hij en tientallen andere militairen mogelijk schadevergoeding tegemoet zien.

Veel militairen krijgen jaren na hun uitzending pas in de gaten dat de missie veel meer impact op hun leven heeft, dan ze zelf konden vermoeden. Bij Kriznaric ging het pas mis in 2006, 25 jaar na zijn tijd in Libanon. ,,Hij werd ’s nachts wakker, liep weg en kwam na 2 dagen weer thuis,” zegt zijn vriendin Marga. ,,Hij was in het bos geweest. Hij deed zelfmoordpogingen. Ik begreep niet wat er was. Chris praatte niet. Totdat een agent de militaire ketting met dubbelnaamplaatje om zijn nek zag. ‘Is hij militair geweest?’, vroeg hij. Toen kwam het eruit dat Chris in Libanon was geweest.”

Soldaat Kriznaric (Kroatische vader, Nederlandse moeder) was boordschutter op een wit pantservoertuig. Gelegerd in Assen, vertrok hij als 18-jarige dienstplichtig militair naar Libanon om Israël en de Palestijnen uit elkaar te houden. Tijdens zijn uitzending is hij 2 uur onder schot gehouden door Palestijnen. ,,Met kalasjnikovs en een antitankwapen. Na dit incident heb ik mijn wapen afgegooid en ben ik gaan lopen. Mijn commandant heeft me opgepikt. Ik kreeg geen hulp, maar zwaar arrest omdat ik mijn wapen had achtergelaten.”

Terug in Nederland wist Kriznaric zijn problemen te verdringen. Hij werkte zich in 23 jaar op als voorman bij PPG Fiberglass in Foxhol. Maar nadat in 2006 de psychische tijdbom barstte in zijn hoofd, stond hij onder behandeling. Hij leed aan ptss, het post traumatisch stress syndroom en ging in behandeling bij het Sinaicentrum in Amersfoort. Kriznaric verloor zijn baan. Hij bouwde een schuld op van bijna 50.000 euro voor een 6 jaar durende behandeling, waarvan hij later ruim de helft terugkreeg. Maar Kriznaric wil meer. Hij voelt zich in de steek gelaten door Defensie. Nooit hebben zij hem gewezen op de hulp die veel militairen nu wel krijgen als ze na een missie geestelijk in de problemen komen.

Defensie erkent dat de hulpverlening destijds niet zo goed is als nu. Maar volgens het ministerie is er wel van alles gedaan om militairen niet aan hun lot over te laten. Elke militair zou al brieven hebben gekregen met contactpersonen met gezondheidsklachten terecht konden, 3 tot 6 maanden erna is er nog een brief naar iedere militair gestuurd. Maar volgens Kriznaric heeft Defensie nooit iets van zich laten horen. Twee getuigen op zitting, ondersteunen zijn verhaal.

De Centrale Raad van Beroep doet over 6 weken uitspraak.

 

Bron: http://www.bd.nl, 08 oktober 2015