Jes P (11 maart 2012): om een beetje mijn gevoel kwijt te kunnen heb ik dit filmpje gemaakt. Lees verder
Jes P (11 maart 2012): om een beetje mijn gevoel kwijt te kunnen heb ik dit filmpje gemaakt. Lees verder
Dat de ontwikkeling niet stil staat is wel duidelijk door allerlei berichtgeving in de media (wat voor een vorm van media dan ook). Sommige landen zijn daar in verder dan andere. Uiteraard alles wat in mijn blog wordt gezet geeft geen garanties. Mijn bedoeling is om ook naar andere toepassingen te kijken op het gebied van ICT. Lees verder
De brede erkenning van de ingrijpende psychische gevolgen van schokkende gebeurtenissen wordt vaak toegeschreven aan de druk die slachtoffers van de Holocaust, de oorlog in Vietnam en de vrouwenbeweging in de jaren zeventig van de vorige eeuw uitoefenden op de publieke opinie en de overheid. Het was niet voor niets dat PTSS werd erkend in de DSM in 1980. Het samengaan van deze diverse bewegingen en pressiegroepen van slachtoffers was zeker belangrijk, maar de ontwikkeling had een voorgeschiedenis, waarin vooral veteranen en psychiaters die het voor hen opnamen een sleutelrol hebben gespeeld. Zonder hun inzet, waren beroepsverenigingen van psychiaters en overheden waarschijnlijk niet bereid geweest om PTSS te erkennen. Ik zal dit toelichten. Lees verder
Vandaag de 1e lezing van 2015 mogen aan een klas van de leergang senior medewerker op het opleiding- en trainingscentrum marechaussee te Apeldoorn. Deze collega’s worden opgeleid en krijgen straks een leiding gevende functie in een team. De klas was ongeveer in de helft gedeeld wat betreft wel of geen uitzend ervaring. Zoals eigenlijk altijd begin ik dan de lezing met de vraag/ opmerking: ” De collega’s die op uitzending zijn geweest zullen eerder beeld bij mijn verhaal hebben dan degene die nog geen uitzendervaring hebben.” Negen van de tien geven aan dat ze deze opmerking niet delen. Lees verder
Zeer tevreden zijn we over de foto’s die ingezonden zijn voor een wedstrijd. Ongeacht of we winnen we zijn er super trots op. Deze foto is het drieluik samengesteld met de drie foto’s. Hier in is goed te zien de weg via verleden, heden naar toekomst met PTSS. Althans dat is onze bescheiden mening. Lees verder
Samen met een nichtje van mijn huidige partner hebben we meegedaan aan een fotowedstrijd. De opdracht was omdoor middel van een drieluik het heden, verleden en toekomst duidelijk te maken. Dit was de opdracht, een onderwerp werd niet gegeven. Hierin waren we vrij. Met mijn geschiedenis met PTSS was ons onderwerp al snel duidelijk. Nu heb ik wel wat creativiteit, maar kan niet tegen het nichtje op. Zij studeert aan bij de kunstacademie te Tilburg. Lang heb ik getwijfeld of ik de foto’s voor de wedstrijd al openbaar moest maken. Na enige tijd kon ik me niet meer beheersen en heb de eerste foto geplaatst op mijn facebookpagina en lezers gevraagd naar reacties. Naast onze eigen uitleg bij de foto’s kunnen anderen er anders tegen aan kijken. De reacties die we hebben gekregen liepen heerlijk ver uit elkaar. Uitleg van ontvangen reacties volgt spoedig. Lees verder
Circa 57.000 militaire veteranen in de Verenigde Staten hebben zeker 90 dagen moeten wachten voordat ze hun eerste afspraak voor een medische behandeling konden maken. Dat blijkt uit een intern onderzoek van het ministerie van Veteranenzaken, aldus het departement vandaag. Lees verder
Militairen die door een missie in problemen zijn gekomen en hulp nodig hebben, kunnen voortaan terecht bij een apart veteranenloket. Minister Jeanine Hennis-Plasschaert van Defensie opende de voorziening, die dag en nacht bereikbaar is, vandaag in Doorn. Lees verder
Als slachtoffers van een ongeluk of geweld op tijd behandeld zouden worden voor psychische schade, zouden niet alleen zij beter af zijn, maar zou dat de samenleving ook miljoenen euro’s schelen. Er zou dan minder geld uitgegeven hoeven worden aan ziektekosten en ook zou er minder ziekteverzuim zijn. VeiligheidNL, het AMC en het Erasmus MC willen daarom dat er meer aandacht komt voor de psychische gevolgen. Lees verder
Samen met een nichtje van mijn huidige partner hebben we meegedaan aan een fotowedstrijd. De opdracht was omdoor middel van een drieluik het heden, verleden en toekomst duidelijk te maken. Dit was de opdracht, een onderwerp werd niet gegeven. Hierin waren we vrij. Met mijn geschiedenis met PTSS was ons onderwerp al snel duidelijk. Nu heb ik wel wat creativiteit, maar kan niet tegen het nichtje op. Zij studeert aan bij de kunstacademie te Tilburg. Lang heb ik getwijfeld of ik de foto’s voor de wedstrijd al openbaar moest maken. Na enige tijd kon ik me niet meer beheersen en heb de eerste foto geplaatst op mijn facebookpagina en lezers gevraagd naar reacties. Naast onze eigen uitleg bij de foto’s kunnen anderen er anders tegen aan kijken. De reacties die we hebben gekregen liepen heerlijk ver uit elkaar. Lees verder